Ludzie, którzy codziennie pokonują co najmniej 7 tys. kroków, mają zauważalnie mniejsze ryzyko zachorowania na różnego rodzaju choroby niż osoby, pokonujące dziennie tylko 2 tys. kroków.

To jeden z wniosków wielkiego badania, którego wyniki opublikowano w prestiżowym czasopiśmie naukowym „The Lancet Public Health”. Jak twierdzą autorzy tego badania, to największe analiza porównawcza na ten temat w historii, uwzględniająca 160 tys uczestników.

Często natknąć się można na opinie, że dla uzyskania zauważalnych efektów zdrowotnych człowiek powinien pokonywać co najmniej 10 tys. kroków. Przekonanie to głęboko zakorzeniło się w kulturze, ale według autorów tekstu w „The Lancet Public Health” nie ma żadnych mocnych naukowych dowodów na potwierdzenie tej tezy.

Z ich analiz wynika, że dla osiągnięcia zauważalnych efektów zdrowotnych w większości przypadków wystarczy przekroczyć granicę 7 tys. kroków. Wyniki badania odbiły się szerokim echem w światowych mediach, a ich omówienie znalazło się też w prasie belgijskiej, między innymi na łamach dziennika „Het Laatste Nieuws”.

Ludzie, którzy przechodzą dziennie co najmniej 7 tys. kroków, mają o 38% mniejsze ryzyko zachorowania na demencję i o 25% ryzyko zachorowania na choroby serca i układu krążenia niż osoby, które pokonują każdego dnia tylko 2 tys. kroków. Ryzyko zachorowania na depresję jest o 22% niższe, a zagrożenie cukrzycą o 14% mniejsze.

Jeśli ktoś przechodzi jeszcze dłuższe dystanse, również zmniejsza ryzyko zachorowania, ale zyski zdrowotne z kolejnych tysięcy kroków są już mniejsze. 7 tys. kroków to około 5 km, a zatem około godzina marszu.

Z badania wyciągnąć można wniosek, że „dziennym minimum”, do którego powinny dążyć osoby, chcące zmniejszyć ryzyko zachorowania na demencję, choroby serca, depresję lub cukrzycę powinno być 7 tys. kroków. To po przekroczeniu tej granicy „zysk zdrowotny” jest relatywnie największy. Oczywiście przejście 10 tys. czy 15 tys. kroków będzie dla naszej kondycji jeszcze lepsze.

Istotne jest również podkreślenie, że także inne aktywności fizyczne mogą przynieść podobny skutek. Niektórzy nie przepadają za długimi spacerami lub bieganiem. Zamiast „zaliczać” kolejne tysiące kroków, można zatem np. popływać, jeździć rowerem czy grać w piłkę nożną albo tenisa.

Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, by każdy dorosły człowiek tygodniowo przez co najmniej 2,5 godziny był w „średnio intensywnym ruchu” lub aby przez co najmniej 75 min tygodniowo „ruszał się intensywnie”.

26.07.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Kto lubi pływać, ten pewnie często je zakłada. Okulary pływackie to w języku niderlandzkim zwembril.

Wyraz ten powstał w wyniku połączenia dwóch elementów. Pierwsza część pochodzi od czasownika zwemmen, oznaczającego pływać oraz rzeczownika zwembad, oznaczającego basen.

Bril to w języku niderlandzkim (używanym poza Holandią również we Flandrii, czyli w północnej, niderlandzkojęzycznej części Belgii) okulary. A te bywają różne: okulary słoneczne to zonnebril, okulary do czytania to leesbril, a okulary pływackie (gogle do pływania) to właśnie zwembril.

Słowo zwembril, podobnie jak samo bril, jest w języku niderlandzkim rodzaju męskiego. Oznacza to, że łączy się z rodzajnikiem określonym de. Mówiąc więc o konkretnych okularach pływackich, powiemy de zwembril. Liczba mnoga to zwembrillen.

Okulary pływackie można na przykład założyć (zwembril opzetten), nosić (zwembril dragen), czyścić (zwembril schoonmaken) lub zdjąć (zwembril afzetten). Pływać bez okularów pływackich to „zwemmen zonder zwembril”.

Częstym problemem, na który wskazują pływacy korzystający z gogli jest ich parowanie. Okulary pokrywają się od środka warstewką wilgoci, przez co spada widoczność i komfort treningu. Zdanie „de zwembril beslaat” oznacza właśnie „okulary pływackie parują” (w znaczeniu: ich powierzchnia pokrywa się parą), zaś zaparowane gogle pływackie to „baslagen zwembril”.

Więcej słów dnia

27.07.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Nikt nie chce do niego trafić, ale jeśli ktoś dopuścił się poważnego przestępstwa, może być na nie skazany. Gevangenis to w języku niderlandzkim więzienie.

Siedzieć w więzieniu to „in de gevangenis zitten”, a iść do więzienia to „naar de gevangenis gaan”. Człowiek przebywający w więzieniu, czyli więzień, to w języku niderlandzkim gevangene albo, bardziej oficjalnie, gedetineerde (osoba osadzona).

Dyrektor więzienia to gevangenisdirecteur, zaś strażnik więzienny to cipier albo gevangenisbewaarder. Współwięzień, przebywający w tej samej celi, to celgenoot lub medegevangene.

Zdanie „Artur zit al vijf jaar in de gevangenis” oznacza zatem, że „Artur siedzi już pięć lat w więzieniu”. Można też powiedzieć, że „hij zit achter de tralies”, czyli, że „on siedzi za kratkami”. Kara więzienia to gevangenisstraf (samo słowo straf oznacza karę).

Czasami zdarza się, że komuś uda się „uit de gevangenis ontsnappen”, czyli uciec z więzienia. Najczęściej jednak opuszcza się mury zakładu karnego w wyniku vrijlating, czyli oficjalnego zwolnienia z więzienia, np. po odbyciu zasądzonej kary albo w wyniku ułaskawienia.

Więzień spędza większość czasu w celi - w języku niderlandzkim słowo to brzmi podobnie, „de cel”. Oficjalne określenie zakładu karnego to de penitentiaire inrichting (instytucja penitencjarna). Potocznie o więzieniu mówi się bajes albo bak. Areszt tymczasowy to voorlopige hechtenis.

Wymowę słowa gevangenis znajdziemy między innymi TUTAJ.

Więcej słów dnia

24.07.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Wśród wielu reform i cięć, planowanych przez belgijski rząd w celu ograniczenia wydatków budżetowych i uzdrowienia finansów publicznych, jest również zmiana w sposobie opodatkowania zasiłków dla bezrobotnych.

Obecnie dochody z zasiłku dla bezrobotnych są niżej opodatkowane niż np. dochody z wynagrodzenia za pracę. Rząd chce jednak stymulować mieszkańców Belgii do większej aktywności zawodowej i krótszego korzystania z zasiłków, w tym tych dla bezrobotnych.

Już jakiś czas temu rząd premiera Barta De Wevera zapowiedział, że zamierza ograniczyć maksymalny czas pobierania zasiłku dla bezrobotnych do dwóch lat. Niedawno ogłoszono kolejną zmianę, która dotknie ludzi pobierających zasiłki dla bezrobotnych.

Teraz jeszcze zasiłki dla bezrobotnych objęte są dwoma ulgami podatkowymi, mniejszą i większą. Ta mniejsza ma być zniesiona wraz z początkiem przyszłego roku. Ta większa ma być stopniowo ograniczana, w kilku krokach aż do całkowitej likwidacji w 2029 r.

Związki zawodowe alarmują, że w wyniku tych zmian w 2029 r. zasiłki niektórych bezrobotnych spadną do poziomu poniżej minimum socjalnego. Władze zapowiadają jednak, że do tego czasu znajdą rozwiązanie tego problemu.

Szukasz pracy w Belgii? Sprawdź OGŁOSZENIA.

24.07.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)