Około co ósmy mieszkaniec Belgii w wieku od 16 do 74 lat należy do gospodarstwa domowego, które ma trudności z utrzymaniem się. Różnice pomiędzy poszczególnymi grupami społecznymi są jednak na tym polu duże.

Belgia to zamożny kraj Europy Zachodniej - ale to nie oznacza, że problem biedy i problemów z opłaceniem podstawowych rachunków i wydatków nie jest tu obecny. Koszty życia w minionych latach bardzo wzrosły, a już przed tzw. kryzysem inflacyjnym z lat 2022-2023 były wysokie. Ludzi, którzy liczyć muszą każdy grosz (a właściwie cent…) jest sporo.

System opieki socjalnej jest w kraju ze stolicą w Brukseli co prawda rozbudowany, a świadczenia socjalne są - choćby w porównaniu z Polską - wysokie, ale to nie rozwiązuje całkowicie problemu trudności z utrzymaniem się.

Widać to w statystykach. W ankiecie przeprowadzonej w ostatnim kwartale ubiegłego roku przez Belgijski Urząd Statystyczny Statbel około 12% mieszkańców Belgii w wieku od 16 do 74 lat przyznało, że „nie starcza im do pierwszego” lub sprawia im to wiele trudności. Mówiąc bardziej oficjalnie: dochody ich gospodarstwa domowego były na tyle niskie, że mieli (duże) problemy z utrzymaniem się.

Relatywnie najwięcej takich ludzi mieszka w Regionie Stołecznym Brukseli. Tutaj prawie jedna czwarta (23%) mieszkańców w wieku od 16 do 74 lat należała do gospodarstw domowych, mających (duże) trudności z opłaceniem podstawowych rachunków i wydatków.

Dla porównania: we Flandrii, a więc w północnej, niderlandzkojęzycznej części kraju, na taki problem wskazało w czwartym kwartale ubiegłego roku jedynie niespełna 8% mieszkańców. Ryzyko „problemów z utrzymaniem się” było zatem w stolicy około trzy razy większe niż we Flandrii.

W Walonii, a więc w południowej, francuskojęzycznej części kraju, gospodarstwa domowe, mające trudności z utrzymaniem się stanowiły nieco ponad 15%. Walonia wypadła więc pod tym względem lepiej niż Region Stołeczny Brukseli, ale gorzej niż północna, niderlandzkojęzyczna część kraju.

Jeszcze większe znaczenie niż miejsce zamieszkania ma sytuacja zawodowa. Relatywnie najczęściej problemów z utrzymaniem się doświadczają ludzie z problemami zdrowotnymi trwale uniemożliwiającym im pracę (czyli renciści). Aż jedna trzecia (33%) belgijskich rencistów narzeka, że z trudem „starcza im do pierwszego”.

W przypadku ludzi bezrobotnych na taki problem wskazuje około jedna czwarta z nich (26%), a wśród studentów i uczniów około 15% - wynika z danych opublikowanych na stronie internetowej Statbel. Najrzadziej poważnych problemów z utrzymaniem się doświadczają ludzie aktywni zawodowo oraz emeryci (po około 8%).

Również wykształcenie ma znaczenie. Mieszkańcy Belgii z wykształceniem wyższym dużo rzadziej doświadczają problemów z utrzymaniem się niż ludzie jedynie z wykształceniem podstawowym lub zawodowym. Takie trudności ma jedynie 7% ludzi z wykształceniem wyższym i aż 19% mieszkańców Belgii z najniższym poziomem wykształcenia.

Istotna jest też sytuacja rodzinna i mieszkaniowa. Prawie jedna czwarta (24%) rodziców samotnie wychowujących dzieci wskazuje na to, że nie starcza im do pierwszego lub ma z tym duży problem. Wśród par bez dzieci (6%) oraz par z dziećmi (9%) odsetek ten jest dużo niższy. Relatywnie często także osoby mieszkające samotnie mają problemy z utrzymaniem się - w tej grupie pod twierdzeniem „z trudem starcza mi do pierwszego” podpisuje się około 18%.

Jak już wspomniano, w skali całej populacji w wieku od 16 do 74 lat ludzie mający duże problemy z utrzymaniem się stanowili w czwartym kwartale ubiegłego roku około 12%. Podkreślić jednak trzeba, że kolejnych 28% ankietowanych stwierdziło, że ma „pewne trudności z utrzymaniem się”. Łącznie obie te grupy, doświadczające mniejszych lub większych problemów z opłaceniem podstawowych rachunków i wydatków, stanowią więc aż dwie piąte belgijskiego społeczeństwa.

Około 38% ankietowanych stwierdziło z kolei, że utrzymanie się nie sprawia im „raczej żadnych problemów”, a ponad jedna piąta (21%) wybrała najbardziej optymistyczną odpowiedź: opłacenie podstawowych rachunków i wydatków jest dla nich „łatwe lub bardzo łatwe”.

24.03.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Mówi się, że jedna wiosny nie czyni… To jeden z najpowszechniej występujących ptaków. Mowa oczywiście o jaskółkach, czyli w języku niderlandzkim zwaluwen.

Jedna jaskółka to een zwaluw, a liczba mnoga to wspomniane zwaluwen. W liczbie pojedynczej zwaluw łączy się z rodzajnikiem określonym de. Mówiąc więc o konkretnej jaskółce, powiemy de zwaluw.

Wymowę słowa zwaluw znajdziemy TUTAJ, a liczby mnogiej zwaluwen TUTAJ.

Jaskółka jest ptakiem (vogel), zaliczanym do rzędu wróblowych i podrzędu śpiewających. W języku niderlandzkim, używanym poza Holandią także we Flandrii, czyli w północnej części Belgii, ptaki śpiewające nazywa się zangvogels (zang to właśnie śpiew).

Istnieje wiele gatunków jaskółek, a w Europie występują między innymi boerenzwaluw (dymówka), oerzwaluw (brzegówka), huiszwaluw (oknówka), roodstuitzwaluw (jaskółka rudawa) i rotszwaluw (jaskółka skalna).

Jaskółki żywią się owadami (insecten), mają krótki dziób (kort snavel), są szybkie, a ich ciało ma przeważnie kilkanaście centymetrów długości. Świetnie dają sobie radę w różnych warunkach (ważne tylko, by były dostępne owady), dzięki czemu występują prawie na całym świecie.

W języku polskim popularne jest przysłowie, że „jedna jaskółka wiosny nie czyni”. Dosłownie oznacza to, że pojawienie się jaskółek np. w marcu nie musi jeszcze oznaczać, że wiosna rozpoczęła się już na dobre.

Częściej używa się tego przysłowia metaforycznie. Oznacza wtedy, że nie można wyciągać daleko idących wniosków na podstawie jednej przesłanki. Jeśli zatem coś udało się komuś jeden raz, wcale nie musi mu się to udawać za każdym razem.

Także w niderlandzkim mówi się, że „één zwaluw maakt de lente niet”, czyli, że „jedna jaskółka wiosny nie czyni”. Można się jednak również spotkać z wersją „één zwaluw maakt nog geen zomer”, czyli, że „jedna jaskółka lata nie czyni”. Zamiast wiosny mowa jest zatem o lecie, ale metaforyczne znaczenie jest takie samo.

Więcej słów dnia

24.03.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Cebulki kwiatowe kojarzą się bardziej z północnym sąsiadem Belgii, czyli Holandią. Jak się jednak okazuje, także Belgia eksportuje sporo cebulek tulipanów, narcyzów, hiacyntów i orchidei poza granice Unii Europejskiej.

Unijny urząd statystyczny Eurostat opublikował dane na temat eksportu cebulek kwiatowych w 2024 r. Dotyczą one eksportu tylko poza granice UE, a więc nie uwzględniają eksportu w ramach samej Wspólnoty (np. z Belgii do innych państw UE). Pod uwagę brano jedynie cebulki tulipanów, narcyzów, hiacyntów i orchidei.

Głównymi odbiorcami eksportu cebulek kwiatowych z UE są Szwajcaria, Wielka Brytania oraz Norwegia - a więc kraje leżące blisko UE, ale do Unii nienależące. Co ciekawe, kolejne dwie pozycje w tym zestawieniu zajęły… Kirgistan i Ukraina.

Najwięcej cebulek tulipanów, narcyzów, hiacyntów i orchidei eksportuje poza granice UE oczywiście „kraj tulipanów”, czyli Holandia. W 2024 r. wartość tego eksportu wyniosła 82 mln euro. Przewaga nad drugą w tym rankingu Polską (8,7 mln euro) była bardzo wielka.

Belgia zajęła w tym zestawieniu trzecią pozycję. W ubiegłym roku z kraju ze stolicą w Brukseli sprzedano do państw spoza UE cebulki tulipanów, narcyzów, hiacyntów i orchidei warte łącznie 4,3 mln euro.

25.03.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Iga Świątek pokonała w 1/16 finału prestiżowego Miami Open Belgijkę Elise Mertens, ale nie było to łatwe zwycięstwo. Szczególnie pierwszy set był bardzo wyrównany i emocjonujący.

29-letnia Mertens to doświadczona zawodniczka, odnosząca wielkie sukcesy przede wszystkim w deblu. W grze podwójnej Belgijka wywalczyła już cztery tytuły wielkoszlemowe i była numerem jeden w rankingu.

Również w singlu Mertens radzi sobie od lat całkiem dobrze. Wygrała 9 turniejów singlowych rangi WTA, a w rankingu gry pojedynczej najwyżej była na 12. miejscu.

Faworytką tego meczu była oczywiście Świątek, która w światowym rankingu zajmuje obecnie drugie miejsce (pierwsza jest Białorusinka Aryna Sabalenka). Ten sezon jest dla Polki na razie trudny, bo choć dochodzi do późnych faz turniejów, to jeszcze ani razu nie zagrała w finale.

Na kortach w Miami Polka w pierwszej partii prowadziła już 5-2 i wydawało się, że wygraną w tym secie ma już w kieszeni. Świątek dała się jednak przełamać, a Mertens wygrała trzy gemy z rzędu. Zrobiło się 5-5, a potem 6-6 i o wygranej w tej partii musiał zdecydować tie-break.

W nim o wiele lepsza była już raszynianka, która zwyciężyła 7-2. Zwycięstwo w pierwszym secie dodało pewności siebie drugiej rakiecie świata, a Belgijce podcięło skrzydła. W drugim secie dominowała już Polka, która oddała rywalce już tylko jednego gema. Ostatecznie Świątek wygrała cały mecz 7-6 (2), 6-1.

Kolejną rywalką polskiej supergwiazdy będzie w Miami Ukrainka Elina Switolina. Jak dotąd obie zawodniczki zmierzyły się trzykrotnie. Dwa razy wygrała Świątek, a raz Switolina. Mecz Polki z Ukrainką powinien rozpocząć się około godz. 1:30 w nocy z poniedziałku na wtorek.

24.03.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)