Ciepłe myśli na belgijską niedzielę: Rozmyślania na koniec roku (cz.134)

Ciepłe myśli na belgijską niedzielę, czyli cykliczne spotkania przy porannej kawie

Agnieszka Steur

Rozmyślania na koniec roku

Jeszcze tylko kilka dni i ten rok dobiegnie końca. Dziś jeszcze będziemy świętować Boże Narodzenie, ale od jutra zaczniemy odliczać ostatnie dni roku 2021. Jak zawsze o tej porze człowiek zaczyna cofać się pamięcią i rozmyślać nad tym, jakie były te 12 miesięcy.

To był dziwny rok. Mimo, że z perspektywy wydaje mi się, że minął bardzo szybko, były to bardzo długie miesiące. Jego początek był pełen niepewności, potem z wolna można było znów odetchnąć z ulgą. W czasie letnich wakacji prawie zapomniałam o pandemii, ale tylko na chwilę. Niestety koniec znów ponownie wypełniły obawy o przyszłość.

Jaki będzie ten kolejny rok? Tego chyba nikt nie wie. Nie jestem w stanie przewidzieć, tego co będzie. 2021 łączy się dla mnie z wieloma rozczarowaniami. Przemówienia osób twierdzących, że pandemii nie ma, protesty, które zmieniały się w zamieszki, zniszczenia i ludzka krzywda. To ubliżanie osobom związanym ze służbą zdrowia. To niszczenie punktów szczepień i jeszcze wiele temu podobnych wydarzeń. Żadne z nich nie było przypadkiem, ktoś podjął decyzję, by właśnie w ten sposób się zachować.

Zawsze mogę mieć nadzieję, ale realistką też musze być. Gdy rozpętała się pandemia korony przez chwilę miałam nadzieję, że wspólnie uda nam się nad tą sytuacją zapanować. Teraz obawiam się, że coś takiego jak „wspólnie” nie istnieje. Bardzo wiele ludzi wierzy w internetowych guru. Zbyt wiele osób ignoruje zalecenia specjalistów uważając, że wie lepiej. Co nam pozostaje? Robić swoje. Uważać i troszczyć się o siebie i o innych. Być życzliwym a ignorantów omijać wielkim łukiem.
W ubiegłym roku w życiu wielu z nas zmieniło się bardzo wiele. Z jednej strony były to zmiany, na które nie mieliśmy wpływu. Dla niektórych ubiegły rok łączy się z ogromnymi tragediami, ponieważ pandemia zabrała wielu ludziom nie tylko zdrowie, ale również i życie najbliższych. Zmiany zachodzące w skali globalnej i tej znacznie mniejszej były także inspiracją do zmian, na które mieliśmy wpływ. Podjęliśmy decyzję dotyczące zmiany pracy, rozpoczęcia studiów, rozstania lub nowego związku. W ciągu ubiegłego roku poznałam osoby, które przeżyły to wszystko. Poznałam młodą parę, która wreszcie mogła powiedzieć sobie „tak”, po dwóch razach odwoływania ślubu ze względu na obostrzenia. Kilka znajomych podjęło decyzje o rozstaniu ze swymi partnerami. W kończącym się roku niestety również i ja składałam kondolencje.

Gdy 2020 rok dobiegał końca patrzyłam w przyszłość z większym optymizmem. Wierzyłam w to, że razem uda nam się pokonać pandemię. Teraz wiem, że „razem” nie jest możliwe, ponieważ, mimo że żyjemy w XXI wieku nadal wiele osób wybiera plotki i zabobony od faktów popartych naukowymi badaniami. Nie tracę wiary w to, że w końcu będzie lepiej, ale koncentruję się bardziej na drobiazgach. Na uśmiechu, na miłych słowach, na cierpliwości i cieple. Na nowej książce, na kolejnych zadaniach i na odpoczynku.

Pisząc ten tekst przypominały mi się słowa Nisargadatta Maharaj, nauczyciela duchowego z Indii. Powiedział on, że: „nie zmieniając biegu wypadków możesz zmienić swoje nastawienie do nich, a tak naprawdę tylko o to chodzi”. Dlatego nawet jeśli przez chwilę zwątpiłam w jutro, ponieważ nie mogę zmienić biegu wypadków, nie poddam się pesymistycznym myślom. W końcu przecież jest ważne, jak sobie radzimy w trudnych czasach i jacy jesteśmy dla innych.
Wszystkiego co najlepsze w nowym roku. Przede wszystkim niegasnącego optymizmu!

Widzimy się za tydzień... przy porannej kawie. 

Agnieszka

26.12.2021 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(as)