Zmiana limitu dochodów dla emerytów, którzy mogą nie płacić za radio i telewizor. Rośnie średnia pensja, zatem i w górę przesunęła się granica, która uprawnia do uniknięcia daniny medialnej.

Mimo licznych i częstych zapowiedzi likwidacji abonamentu RTV, danina na publiczne media nadal obowiązuje.

Za miesiąc używania radia należy zapłacić 8,70 zł, a telewizora 27,30 zł. Przy płaceniu za kilka miesięcy od razu, miesięczna stawka wychodzi taniej. Zaznaczmy, że jest to opłata za odbiornik i nie ma znaczenia, czy ktoś go używa lub czy ogląda publiczną telewizję albo słucha Polskiego Radia.

„Opłatę abonamentową wnosi się do 25 dnia pierwszego miesiąca okresu rozliczeniowego. Za zwłokę w uiszczaniu opłat abonamentowych naliczane są odsetki w takiej wysokości, jak dla zaległości podatkowych” – czytamy w komunikacie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Kiedy emeryt może nie płacić abonamentu?

Katalog osób, które ustawowo są zwolnione z płacenia daniny jest obszerny. Na liście są m.in. osoby, które ukończyły 75 rok życia oraz emeryci, którzy ukończyli 60 rok życia.

Ale w tym drugim przypadku do spełnienia jest jeszcze jeden warunek. Taka osoba musi pobierać świadczenie w wysokości do 50 proc. przeciętnego wynagrodzenia.

Zmiana zasad: wyższy próg dochodowy

Jako że średnia płaca w Polsce rośnie, to zmienia się też limit finansowy dotyczący emerytów. Dlatego osoby, które do tej pory były zwolnione z płacenia abonamentu, powinny sprawdzić, czy ten przywilej nadal im się należy.

Do tej pory nie płacili za media emeryci otrzymujący do 3577,74 zł brutto. Ta kwota się jednak zmieniła.

Obecnie średnie wynagrodzenie wynosi 8181,72 zł. Oznacza to, że abonamentu nie płacą emeryci, których świadczenia nie przekraczają 4090,86 zł brutto.

23.03.2025 Niedziela.BE // źródło: News4Media // fot. Canva

(sm)

Za kilka dni Radosław Piesiewicz, prezes PKOl, mógł stracić intratne stanowisko. Lecz nagle odwołał posiedzenie zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego. I tak zachowa – na razie – sporą pensję.

O Radosławie Piesiewiczu (rocznik 1981) stało się głośno zaraz po Igrzyskach Olimpijskich. Polacy nie wrócili z workiem medali, a sportowcy zaczęli głośno narzekać m.in. na sprzęt, który otrzymali niemal w ostatniej chwili Przygotowania szły słabo i np. zamiast sparing partnerów do Paryża pojechali działacze i zaproszeni goście.

Piesiewicz kojarzony z PiS i Jackiem Sasinem nie przestawiał wtedy pełnych wyjaśnień. Także dotyczących finansów. Jego sytuację pogorszyło wyjście na jaw, że pobiera około 100 tys. zł pensji, podczas gdy poprzedni prezesi PKOl pracowali za darmo. Tak jak obecnie pozostali członkowie zarządu.

Ostry konflikt z ministrem sportu

Otwartym krytykiem Radosława Piesiewicza jest minister sportu, Sławomir Nitras.

– Niektóre województwa, jak podkarpackie czy lubelskie, finansują PKOl, co nie jest ich zadaniem. Zadaniem marszałka lubelskiego i podkarpackiego jest wspierać sport na Lubelszczyźnie i Podkarpaciu, a nie pana Piesiewicza – mówił kilka dni temu Nitras.

I wspomniał o prokuratorskim śledztwie w sprawie Radosława Piesiewicza. Istnieją podejrzenia, że mógł popełnić tzw. zbrodnię VAT, za co grozi nawet do 25 lat więzienia.

– Pan Radosław Piesiewicz, jako prezes Polskiego Związku Koszykówki, którego partnerem było województwo lubelskie, brał prowizję w wysokości 20 proc. za to, że dostał wsparcie od sponsorów – mówił Nitras.

Wybrał ucieczkę przed odwołaniem

25 marca zarząd PKOl miał głosować nad odwołaniem Radosława Piesiewicza ze stanowiska prezesa. Ale zaskoczył wszystkich i odwołał posiedzenie zarządu.

„Nie jest przecież tajemnicą, że w przestrzeni medialnej, ale także w przekazywanych mi przez członków Zarządu informacjach, pojawia się wiele niepokojących kwestii, które wprost wskazują, iż zarówno Minister Sportu i Turystki, jak i zatrudniony przez ministra jego doradca Robert Korzeniowski mają próbować wpłynąć na zmianę demokratycznie wybranego Prezesa PKOI.

Przedmiotem „transakcji” w tym zakresie stały się także pieniądze budżetowe, których ministerstwo od miesięcy nie wypłaca polskim związkom sportowym. Ten swoisty szantaż ma na celu wywarcie presji na dokonanie zmian w Polskim Komitecie Olimpijskim” – to część listu Piesiewicza do działaczy sportowych.

Tymczasem odwołanie Piesiewicza było niemal pewne. Jeszcze w lutym 22 prezesów związków sportowych podpisało się pod listem do szefa PKOl, który miał go skłonić do dobrowolnego opuszczenia stanowiska.

19.03.2025 Niedziela.BE // źródło: News4Media // fot. PKOl – Szymon Sikora

(sm)

32-letni mężczyzna przez dwa miesiące nie dawał się złapać, ale w końcu został zatrzymany przez policję. W styczniu piesi uciekali przed prowadzonym przez niego samochodem.

„Dolnośląscy policjanci po intensywnych poszukiwaniach zatrzymali skrajnie nieodpowiedzialnego kierowcę, który 18 stycznia na terenie Głogowa usiłował staranować grupę osób” – podali policjanci z Dolnego Śląska.

Chodzi o 32-letniego Daniela Z., który dwa miesiące ukrywał się przed policją.

Szarża po chodniku. Piesi uciekali mu spod kół

„Osoby posiadające jakiekolwiek informacje o miejscu pobytu poszukiwanego, proszone są o kontakt telefoniczny z funkcjonariuszami Komendy Powiatowej Policji w Lubinie (…)” – jeszcze niedawno apelowali mundurowi.

Link: TUTAJ

Mężczyzna to „bohater” nagrania, które w połowie stycznia obiegło sieć. Na Starym Mieście w Głogowie jeździł samochodem po chodniku. Piesi uciekali mu spod kół. Na szczęście nikomu nic się nie stało. Ale czarny SUV uszkodził kilka aut.

Zgodnie z tym, co mówili świadkowie zdarzenia, mężczyzna chwilę wcześniej był w jednym z pobliskich lokali, gdzie się awanturował. Gdy wyszedł, wsiadł do samochodu i ruszył chodnikiem, nie zważając na pieszych.

Potem na jaw wyszło, że mężczyzna był już wcześniej karany grzywnami i ograniczeniem oraz pozbawieniem wolności.

Na dziś (środa 19 marca), jak dodaje policja, „zaplanowano czynności procesowe z jego udziałem”.

19.03.2025 Niedziela.BE // źródło: New4media // fot. Policja

(sm)

Ministerstwo Sprawiedliwości chce zakazywać prowadzenia pojazdów do końca życia. Już teraz są wątpliwości co do tego, czy będzie to skuteczne i sprawiedliwe.

Projektowane przepisy to reakcja rządu na serię koszmarnych wypadków, których sprawcami były osoby z zasądzonym zakazem prowadzenia pojazdów. Wystarczy tylko przypomnieć początek stycznia. Kierowca jednej z firm kurierskich na ulicy w Warszawie śmiertelnie potracił 14-latka. Mężczyzna nie miał prawa prowadzić pojazdu – miał sądowy zakaz.

Kierowcy nie będą mogli skorzystać z instytucji zatarcia skazania

Zgodnie z tym, co planuje Ministerstwo Sprawiedliwości, w przypadku kierowców łamiących zakaz sądy będą mogły orzec prowadzenie pojazdów dożywotnio. Projektowane przepisy są właśnie konsultowane i rodzą poważne obiekcje.

Zacznijmy od prawnych. Zgodnie z przepisami wyrok karny ulega zatarciu po 10 latach od jego wykonania. Ta zasada nie jest stosowana tylko w przypadku pedofilów. Jak to będzie z kierowcami? Prawnicy wskazują, że podobnie jak w przypadku osób skazanych za najpoważniejsze przestępstwa. Skoro zakaz ma być dożywotni, to nigdy nie zostanie wykonany.

Tym samym nigdy nie ulegnie zatarciu.

– To powoduje, że sprawcy dość błahego czynu, jakim jest przestępstwo z art. 244 k.k., nie będą mogli skorzystać z instytucji zatarcia skazania, co będzie miało dla nich ogromne konsekwencje. Są oczywiście mechanizmy pozwalające skazanemu o ubieganie się o jego uznanie dożywotniego zakazu za wykonany po upływie 15 lat. Jednak nie zmienia to faktu, że dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów został wprowadzony do k.k. w celu stosowania go w naprawdę wyjątkowych sprawach. Takich jak np. recydywa przy najpoważniejszych przestępstwach drogowych – komentuje w „Rzeczpospolitej” prof. Marek Kulik, karnista z UMCS w Lublinie.

Takie osoby mogą przechodzić do szarej strefy

Inna wątpliwość dotyczy tego, że zakaz do końca życia zamknie wielu osobom drogę do wielu zawodów, w których pracodawcy wymagają prawa jazdy.

– To jest nieporozumienie i strzelanie na oślep. Projektodawca chyba nie do końca zdaje sobie sprawę, ile konsekwencji później łączy się z orzeczeniem dożywotniego środka karanego. Mamy mnóstwo ustaw, które osobę skazaną wykluczają z rynku pracy. Działanie w kierunku zwiększenia kręgu takich osób to proszenie się o to, by pozbawione możliwości legalnego zarobkowania osoby przechodziły do szarej strefy, a może i na drogę przestępczości – ocenia prof. Włodzimierz Wróbel z Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Jest jeszcze pytanie o skuteczność zakazu. Jeżeli ktoś nie może prowadzić pojazdu przez np. trzy lata, ale i tak to zrobił, to nie ma pewności, że nie będzie kierował w przypadku zakazu dożywotniego. Dlatego prof. Marcin Ślęzak, szef Instytutu Transportu Samochodowego, uważa, że lepszy byłby np. 10-letni zakaz. Taki, który da do myślenia, a po jego upłynięciu skazany będzie mógł zdawać na prawo jazdy.

19.03.2025 Niedziela.BE // źródło: News4Media // fot. policja

(sm)