Kilkadziesiąt groszy droższe są lody sprzedawane w kubeczkach niż w waflach. W tym sezonie klientów lodziarni czeka spore zaskoczenie.

Sezon na lody można już uznać za rozpoczęty. I wygląda na to, że klientom zapadnie w pamięć. Nie chodzi o smaki poszczególnych gałek, ale o opłatę dodatkową.

Kilkadziesiąt groszy więcej

Sprawa już jest głośna, a wypłynęła we Wrocławiu. To właśnie tu lodziarnie zaczęły doliczać 25-30 groszy do ceny lodów. Nie jest to opłata za specjalną usługę, ale za sposób podania zimnego smakołyku.

– Przepisy weszły na początku stycznia tego roku, ale ewidencję musieliśmy prowadzić już w roku ubiegłym. Za kubek na lody trzeba zapłacić dodatkowe 30 groszy. Kubeczki są papierowe, ale mają powłokę z tworzywa sztucznego i nadruk, dlatego ustawodawca nie uznaje ich jako eko. Ta powłoka jest z kolei niezbędna, żeby kubki nie przemakały – wyjaśnia serwisowi tuwroclaw.pl Aleksandra Trębska, menedżer sprzedaży w lodziarni Polish Lody.

Pomysł Unii Europejskiej

Ma na myśli unijną dyrektywę przyjętą przez Polskę, której celem jest ograniczenie produkcji odpadów. I dlatego za dodatkowe opakowanie (a takim jest kubeczek) trzeba dopłacić.

Stawki są różne. Wspomniane 30 groszy nie jest najniższą i nie jest najwyższą. Inne lodziarnie pobierają 50 groszy, a sieć Grycan we Wrocławiu każe płacić 25 groszy za kubek i 31 groszy za inne opakowania.

– Sezon planujemy rozpocząć na początku kwietnia. Jesteśmy w trakcie rozmów z dostawcą opakowań o możliwości zastosowania w pełni ekologicznych kubeczków, które nie podlegałyby dodatkowej opłacie – mówi Paweł Jakubowski z lodziarni Cybulskiego 10 w rozmowie z „Gazetą Wyborczą”.

29.03.2024 Niedziela.BE // źródło:News4Media // fot. iStock

(sm)

Lekarze coraz głośniej sprzeciwiają się działaniom oszustów i pseudonaukowców, którzy wprowadzają pacjentów w błąd.

Narastająca wśród specjalistów medycznych frustracja doprowadziła do narodzin postulatu ustanowienia ustawowego zakazu promowania przekonań stojących w sprzeczności z nauką. Mówiąc krócej: lekarze chcą zwalczać płaskoziemców.

Na froncie walki z dezinformacją

W marcu – jak podało radiopiekary.pl – w Śląskiej Izbie Lekarskiej odbyła się konferencja pod hasłem „Nauka przeciw dezinformacji”. Była to odpowiedź na rosnący problem fake newsów w medycynie.

To wydarzenie to reakcja na zapowiedź kontrowersyjnej konferencji „Czego ci lekarz nie powie?”, która w kwietniu ma się odbyć w Gliwicach.

Gliwice to oczywiście tylko jeden z przykładów. Problem jest o wiele szerszy, ponieważ pseudonaukowych wykładów odbywa się w Polsce o wiele więcej – zarówno w mniejszych, jak i większych miejscowościach.

W sytuacji narastającej fali dezinformacji przedstawiciele 7 okręgowych izb lekarskich podpisali apel do ministra zdrowia i parlamentarzystów, w którym domagają się wprowadzenia ustawowego zakazu propagowania poglądów odstających od aktualnej wiedzy medycznej. Ten apel ma być przedstawiony również na posiedzeniu Senackiej Komisji Zdrowia.

Antyszczepionkowcy w natarciu

Przykłady wpływu pseudonaukowych teorii na ludzi można mnożyć. Świetnym dowodem siły oddziaływania szarlatanów na pacjentów są antyszczepionkowcy. I wcale nie chodzi wyłącznie o szczepionki przeciw COVID-19.

Z badania „Szczepienia dorosłych Polaków” Fundacji My Pacjenci wynika, że przeciwko grypie nie szczepi się i nie zamierza aż 53 proc. pytanych dorosłych, podobnie jak przeciwko ospie wietrznej. Nieco mniej respondentów jest na „nie”, jeśli chodzi o szczepionki przeciw krztuścowi, odrze, śwince, różyczce, RSV, półpaścowi i kleszczowemu zapaleniu mózgu. Najmniejszy opór widać w przypadku WZW B (32 proc.).

Dlaczego Polacy nie chcą się szczepić? Bo uważają, że konkretne szczepionki są niebezpieczne albo że szczepienia nie są im potrzebne, ponieważ mają wysoką odporność. Boją się powikłań poszczepiennych lub uważają, że nadmiar szczepień jest szkodliwy. To tylko kilka z popularnych i niepopartych dowodami medycznymi przekonań.

Rzecznik praw pacjenta walczy z „cudownymi” terapiami

Problem szerzącej się w zastraszającym tempie szarlatanerii dostrzegł także Bartłomiej Chmielowiec, rzecznik praw pacjenta (RPP). Chociaż w latach 2020-023 wydał 36 decyzji stwierdzających stosowanie praktyk naruszających zbiorowe prawo pacjentów (sprawy dotyczyły wątpliwej jakości „produktów leczniczych”), to doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że wykryte przypadki to jedynie wierzchołek góry lodowej.

Chmielowiec ma nadzieję, że w tej kadencji Sejm wzmocni uprawnienia RPP co do prowadzenia postępowań przeciwko znachorom i nakładania kar na placówki działające nieuczciwie. Oprócz karania szarlatanów RPP chce skupić się na rzetelnym edukowaniu społeczeństwa, żeby przekonać ludzi do zachowania dystansu wobec „cudownych” terapii.

27.03.2024 Niedziela.BE // źródło: News4Media // fot. Canva

(sm)

W najbliższy piątek nie wszędzie będzie można załatwić sprawy urzędowe. Są także miejsca, w których urzędnicy będą pracowali krócej. Bo to Wielki Piątek.

Chociaż Wielki Piątek nie jest ustawowo dniem wolnym od pracy, to są takie urzędy, biura czy firmy, które swoim pracownikom dają wolne. Chodzi o to, aby wykorzystać ten czas na przygotowania do świąt. I tak też będzie w piątek 29 marca.

Wolne za wolne

„Uprzejmie informujemy, że w dniu 29 marca 2024 t. (piątek) Urząd Miasta i Gminy w Solcu nad Wisłą będzie nieczynny, z wyłączeniem Referatu Spraw Obywatelskich, w tym USC” – informuje wspominany samorząd.

Wyjaśnijmy od razu, że żaden z burmistrzów czy wójtów nie może ot tak sobie zarządzać wolnego. Piątek może być niepracujący, jeżeli jest to odebranie przez pracowników wolnego za dzień świąteczny wypadający w weekend.

I tak jest m.in. w Solcu, gdzie Wielki Piątek jest wolny za to, że Święto Trzech Króli 6 stycznia wypadało w tym roku w sobotę.

Dlatego, jeżeli ktoś ma coś do załatwienia w urzędzie i chce to zrobić w piątek, to nich lepiej się upewni, czy będzie to możliwe.

ZUS zamknięty

Wolne robi sobie także Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Wszystkie placówki będą zamknięte. Nie będzie też możliwości konsultacji z pracownikami infolinii.

Poczta Polska co prawda nie zamknie drzwi w Wielki Piątek, ale kolejnego dnia będzie pracowała inaczej. W Wielką Sobotę 30 marca placówki PP będą obsługiwać klientów maksymalnie do godz. 14. Nawet te całodobowe.

Natomiast placówki, które znajdują się w budynkach np. urzędu gminy czy w galerii handlowej, muszą pracować tak, jak czynny jest tego dnia obiekt.

27.03.2024 Niedziela.BE // źródło: News4Media // fot. iStock

(sm)

Sąd przyznał poszkodowanemu mężczyźnie rację i 20 tysięcy złotych odszkodowania. Ale i tak musi on wyłożyć, a nawet dołożyć pieniądze z własnej kieszeni.

Rzecznik praw pacjenta nie zgadza się z tą decyzją sądu. Dlatego zaskarżył postanowienie o kosztach do sądu wyższej instancji. Chodzi o wyrok sądu w Zamościu.

Syn na sali

Sprawa zaczęła się lata temu. W 2013 roku do Andrzeja Kaczora, ówczesnego dyrektora szpitala w Tomaszowie Lubelskim, wpłynął anonimowy list, w którym ordynatorowi Bernardowi Żaroffe pracownicy zarzucali mobbing. Komisja powołana do wyjaśnienia oskarżeń nie dopatrzyła się niczego niestosownego.

Jednocześnie na jaw wyszła inna sprawa. Okazało się, że chirurg, operując pacjentów, kilka razy umożliwił swojemu synowi studentowi uczestniczenie z zabiegach.

„Działo się tak, gdy młodszy Żaroffe, wówczas 19-letni student fizjoterapii, odbywał wakacyjne praktyki w szpitalu ojca” – pisał „Dziennik Wschodni”.

I dodał: „Dyrektor SP ZOZ dyscyplinarnie zwolnił chirurga, a jego poczynaniami zajęła się prokuratura. Najpierw sprawa została umorzona, ale ostatecznie w 2015 roku skierowano do sądu akt oskarżenia przeciwko Bernardowi Żaroffe i jego synowi”.

Koniec sprawy

Sprawą zajmowały się kolejne sądy. W końcu jest prawomocny wyrok.

„Po blisko 9 latach trwania procesu, sąd doszedł do przekonania, że udział osoby nieuprawnionej w operacji nie przełożył się na stan zdrowia pacjenta, pogorszenie jego stanu i w tym zakresie sąd oddalił powództwo” – relacjonuje biuro Rzecznika Praw Pacjenta.

Sąd przyznał pacjentowi kwotę 20 tys. zł tytułem zadośćuczynienia za naruszenie praw pacjenta.

Trzeba płacić

Nie jest to jednak szczęśliwe zakończenie, bo jednocześnie sąd obciążył pacjenta wydatkami sądowymi. Rachunek za nie wyniósł 26 tys. 157 zł 73 gr, a koszty procesu to kolejne 3617 zł. Łącznie daje to 29 tys. 774 zł 73 gr.

„Samo nasuwa się pytanie: czy tak wygląda poczucie sprawiedliwości?” – komentuje biuro RPP.

Rzeczni praw pacjenta zwrócił się do wszystkich prezesów sądów apelacyjnych i okręgowych o propacjenckie podejście do kosztów spraw o błędy medyczne.

„Rzecznik przypominał o zasadzie słuszności wyrażonej w  treści art. 102 Kodeksu postępowania cywilnego, który stanowi, że w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Zwłaszcza, że sprawy o błędy medyczne należą do jednych z najbardziej skomplikowanych, w szczególności jeśli chodzi o postępowanie dowodowe i wykazanie związku przyczyno-skutkowego pomiędzy zdarzeniem a zaistniałą u pacjenta szkodą na zdrowiu” – czytamy.

27.03.2024 Niedziela.BE // źródło: News4Media // fot. iStock

(sm)