Belgia: 1 na 8 mieszkańców Belgii zmaga się z ubóstwem

Według danych opublikowanych w corocznym badaniu ubóstwa w Belgii, Poverty Yearbook („Rocznik Ubóstwa”), ryzyko popadnięcia w ubóstwo zmniejszyło się w 2021 roku. W ubiegłym roku 1 na 8 mieszkańców Belgii żył w rodzinie, której dochód był poniżej granicy ubóstwa. Niemniej jednak, liczba rodzin, które z trudem wiążą koniec z końcem, jest prawdopodobnie znacznie wyższa.

W Belgii 12,7% ludności żyje w rodzinach, których dochody są poniżej granicy ubóstwa. Najwyższy odsetek osób żyjących w ubóstwie występuje w Regionie Stołecznym Brukseli. Tam aż 25,4% ludzi żyje w ubóstwie. We Flandrii z problemem ubóstwa zmaga się 7% mieszkańców, zaś w Walonii – 17,3%.

Poverty Yearbook jest wydawany przez Akademicką Fundację Walki z Ubóstwem. Z danych zawartych w raporcie na 2021 rok wynika, że ryzyko popadnięcia w ubóstwo w 2021 roku zmniejszyło się. Dzieje się tak dlatego, że o ubóstwie decydują średnie dochody.

Jeśli dochody rosną, to poziom, poniżej którego osobę lub rodzinę uważa się za żyjącą w ubóstwie, również wzrasta. Jednak podczas kryzysu wywołanego przez pandemię koronawirusa dochody spadły, a duża liczba osób straciła pracę i przynajmniej przez pewien czas była tymczasowo bezrobotna. Świadczenia wypłacane przez państwo w ramach wsparcia powodowały, że średnie dochody pozostawały mniej więcej stabilne. Próg ubóstwa w przypadku osoby samotnej wynosi obecnie 15 513 euro rocznie. Odpowiada to dochodowi w wysokości około 1293 euro miesięcznie. W przypadku gospodarstwa domowego składającego się z dwóch osób dorosłych i dziecka próg ten wynosi 2715 euro/miesiąc.

Niektóre grupy, takie jak osoby samotne, rodziny niepełne i osoby wynajmujące mieszkania, są bardziej narażone na ubóstwo. Dotyczy to również osób, które nie pracują (lub nie mogą) pracować, a także personelu o niskich kwalifikacjach oraz osób mieszkających w Belgii, które urodziły się poza Unią Europejską.

Próg ubóstwa w Belgii określa się zgodnie z kryteriami uzgodnionymi na szczeblu ogólnounijnym. Osoby, których dochody są tylko o kilka euro wyższe, nie są uważane za żyjące w ubóstwie. Oznacza to, że w rzeczywistości 22,4% wszystkich osób w Belgii żyje w gospodarstwach domowych, które albo żyją w ubóstwie, albo z trudem wiążą koniec z końcem.

Próg ubóstwa jest określany na podstawie dochodu dostępnego do dyspozycji (płace netto, świadczenia itp.). Długi, takie jak pożyczka lub aktywa, takie jak konto oszczędnościowe, obligacje lub akcje, nie są brane pod uwagę. Koordynatorka grupy opracowującej raport, Jill Coenen, mówi, że uwzględnienie długów i majątku może doprowadzić do ciekawych wniosków.

„Dałoby to wgląd w grupę, która nie pojawia się w statystykach dotyczących ubóstwa, ale jednocześnie ma niewielkie oszczędności, na których może się oprzeć. Jeśli nie masz żadnych oszczędności, istnieje duża szansa, że jeśli nastąpi kryzys taki jak teraz, twoje rezerwy finansowe szybko się wyczerpią i nie będziesz miał żadnych środków” - dodała.

Tematem przewodnim  Poverty Yearbook na rok 2021 była migracja. „Widzimy, że co trzecia osoba w Belgii, która urodziła się poza Unią Europejską, żyje w ubóstwie. Wynika to częściowo z nierównych szans w dostępie do edukacji oraz na rynku pracy, a także z dyskryminacji na wielu obszarach naszego społeczeństwa” - sugeruje Coenen.

„Widzimy też, że wielu imigrantów nie ma odwagi zwrócić się o pomoc do lokalnych służb społecznych, bo boją się, że stracą prawo do pobytu w kraju. Ci, którzy przybywają do Belgii spoza UE jako imigranci, muszą być w stanie wykazać, że mogą się sami utrzymać. Przepisy te nie są jednak jasne i powinny zostać zmienione” - uważa koordynatorka badania.

07.12.2022 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(kk)