W 2023 r. w Belgii zmarło około 111,3 tys. ludzi. To o 5 tys. mniej niż rok wcześniej. Oznacza to spadek liczby zgonów o 4,3% w skali roku.

Jeśli jednak porównać liczbę zgonów w 2023 r. ze średnią liczbą śmierci z dłuższego okresu, trwającego od 2018 do 2022 r., to spadek ten jest mniejszy i wynosi 0,6% - poinformował Belgijski Urząd Statystyczny Statbel.

Do największego spadku liczby zgonów doszło w Regionie Stołecznym Brukseli. Tutaj w 2023 r. zmarło 8,6 tys. ludzi. To o 3,2% mniej ludzi niż wynosiła średnia liczba zgonów w w latach 2018-2022 r.

W Walonii, a więc południowej, francuskojęzycznej części kraju, spadek ten wyniósł 1,6%. W ubiegłym roku w Walonii odnotowano 38,1 tys. zgonów. Dla porównania: w 2022 r. było ich prawie 40 tys.

Jedynie we Flandrii odnotowano niewielki wzrost liczby zgonów. W ubiegłym roku w tej północnej, niderlandzkojęzycznej części Belgii zmarło 64,7 tys. ludzi. To o 0,3% więcej niż średnio w okresie 2018-2022 r.

W minionych latach najwięcej zgonów było w 2020 r., a więc w pierwszym roku pandemii. Wtedy w Belgii zmarło prawie 127 tys. ludzi - przypomniał urząd Statbel. W 2019 r. zgonów było relatywnie mało, bo niespełna 109 tys.

25.01.2024 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Sądy gospodarcze w Brukseli i Gandawie borykają się z wielkimi brakami kadrowymi. W efekcie np. pisemne zarejestrowanie spółki w tych miastach wymaga dużej cierpliwości…

Inną przyczyną są zmiany w prawie. Spółki miały czas do 31 grudnia 2023 r. na dostosowanie statutów do nowego kodeksu dotyczącego spółek i stowarzyszeń. Pod koniec ubiegłego roku wiele spółek zgłosiło więc do sądów gospodarczych nowe statuty, a to oznacza dużo pracy dla pracowników sądów.

A w wielu sądach gospodarczych już od lat są duże braki kadrowe. W placówce w Brukseli około 30% stanowisk pracy jest nieobsadzonych. Także w Gandawie borykają się z podobnymi trudnościami.

- Już od lat udaje się znaleźć następców jedynie dla części odchodzących pracowników, a długotrwale chorych pracowników w ogóle nikt nie zastępuje - powiedziała Anouk Devenyns z brukselskiego sądu gospodarczego, cytowana przez flamandzki dziennik ekonomiczny „De Tijd”.

Duże obciążenie pracą sądów gospodarczych to dla przedsiębiorców problem. Z tego powodu trzeba np. dłużej czekać na zarejestrowanie nowej spółki lub rejestrację nowej rady nadzorczej.

Pracownicy sądu apelują do przedsiębiorców i ich prawników, by jak najwięcej spraw starali się załatwiać online. Niektóre kwestie wymagają jednak złożenia dokumentów w formie papierowej.

25.01.2024 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Jeśli szukasz zatrudnienia we Flandrii lub w Holandii lub rozważasz zmianę pracy, to zapewne już zetknąłeś się z tym słowem: vacature, czyli wakat, wolne miejsce pracy.

Vacature to stanowisko (baan), funkcja (functie), urząd (ambt) czy miejsce pracy (arbeidsplaats), które nie jest wypełnione (niet vervulde).

Jest to więc słowo związane z rynkiem pracy (arbeidsmarkt), używane przez np. pracodawców (werkgevers), pośredników pracy (arbeidsbemiddelaars) i ludzi szukających pracy, np. bezrobotnych (werklozen).

Słowo vacature jest w języku niderlandzkim rodzaju żeńskiego, a więc łączy się z rodzajnikiem określonym de. Jeśli więc mówimy o jakimś konkretnym wakacie, powiemy de vacature. Liczba mnoga (wakaty) to vacatures.

Wakat można objąć (vacature vervullen) czy obsadzić (in een vacature voorzien). Vacature plaatsen oznacza dosłownie „umieścić wakat”, ale chodzi tutaj o opublikowanie ogłoszenia o pracę, np. w Internecie. „Op internet naar vacature zoeken” oznacza z kolei „szukanie wakatów w Internecie”, czyli przeglądanie online ogłoszeń o pracę.

Jeśli dana firma wstrzymuje przyjmowanie nowych pracowników, to mówimy wtedy o vacaturestop, czyli zakazie zatrudniania nowych osób, „blokadzie etatów”.

Więcej słów dnia

29.01.2024 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

W 2022 r. flamandzkie filmy obejrzało w kinach ponad 1,8 mln mieszkańców tej części Belgii. Dane na ten temat opublikował Flamandzki Urząd Statystyczny Statistiek Vlaanderen.

W 2020 i 2021 r. flamandzkie filmy nie mogły liczyć w tutejszych kinach na dużą publiczność. Nie dotyczyło to jednak tylko tych filmów, ale całej oferty kinowej. Ze względu na pandemię kina w dużym stopniu świeciły pustkami.

Okres ten był bardzo trudny dla właścicieli kin, dystrybutorów oraz producentów - nie tylko we Flandrii, ale i na całym świecie. Obostrzenia pandemiczne uderzyły w kina, a ludzie przestrzegani przed kontaktami społecznymi „zostali w domach”.

W 2020 r. flamandzkie filmy obejrzało w kinach na terenie Flandrii (a więc północnej, niderlandzkojęzycznej części Belgii) jedynie 537 tys. ludzi. W 2021 r. widzów wybierających się na flamandzkie filmy do tutejszych kin było jeszcze mniej, bo 497 tys.

Rok 2022 r. był już pod tym względem zupełnie inny. Filmy wyprodukowane we Flandrii przyciągnęły wtedy do kin w tej części Belgii ponad 1,8 mln widzów. Oznaczało to ponad trzykrotny wzrost liczby widzów w porównaniu z 2020 i 2021 r.

Było to również więcej niż w 2019 r., a więc w ostatnim pełnym roku przed pandemią. Wtedy flamandzkie filmy obejrzało w kinach na terenie północnej części Belgii niespełna 1,3 mln ludzi.

26.01.2024 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)