Belgijska minister spraw wewnętrznych, Annelies Verlinden, chce zmniejszyć liczbę stref policyjnych w Belgii. Strefy powstały, gdy siły miejskie połączyły się, aby działać na większych obszarach.

Minister Verlinden chce, aby do 2030 roku 184 istniejące strefy zostały zredukowane do 40. Jej zdaniem, fuzje zwiększają skuteczność policji.

„Policja musi być w stanie właściwie pomagać obywatelom. Nie zawsze jest to łatwe w małych strefach, gdzie może brakować pewnych ekspertów, np. zastępców oficerów oddziału. Moim celem jest poprawa jakości działań policji” - wyjaśniła Verlinden. 

Specjalna jednostka będzie teraz pomagać strefom w łączeniu się na zasadzie dobrowolności.

20.02.2023 Niedziela.BE // fot. Alexandros Michailidis / Shutterstock.com

(kk)

W ubiegłym roku przejechanie 10 km zajmowało najwięcej czasu Brukseli - wynika z analizy firmy TomTom.

W 2022 r. przejechanie 10 km w centrum belgijskiej stolicy zajmowało średnio 26 minut. W Antwerpii było to 15 minut, w Liege 14 minut, a w Gandawie i Charleroi po 11 minut.

Jeśli chodzi o większe belgijskie miasta, to najlepiej pod tym względem wypadło Kortrijk, gdzie przejechanie 10 km w centrum zajmowało w 2022 r. średnio jedynie 9 minut i 50 sekund.

W rankingu TomTom uwzględniono 389 miast świata, w tym 10 w Belgii. W skali całego globu najwolniej jeździ się w Londynie. W centrum stolicy Wielkiej Brytanii przejechanie 10 km zajmowało aż ponad 36 minut.

W Bangaluru w Indiach było to ponad 29 minut, a w Dublinie 28 minut i 30 sekund. Bruksela znalazła się w tym globalnym zestawieniu na 14 miejscu. Przez stolicę Belgii trudniej przejechać niż np. przez Nowy Jork (24,5 minuty), Tokio (niespełna 24 minut) czy Berlin (22 minuty).

W opracowaniu TomTom są też polskie miasta. W Polsce przejechanie 10 km zajmuje najwięcej czasu w centrum Wrocławia (25 minut). W Łodzi i Krakowie jest to po 22 minut, a w Szczecinie i Warszawie po 20 minut.

17.02.2023 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

W 2022 r. co dziewiąty mieszkaniec Flandrii, czyli północnej, niderlandzkojęzycznej części Belgii był zagrożony biedą lub społecznym wykluczeniem – poinformował Belgijski Urząd Statystyczny Statbel. To mniej niż w pozostałych częściach kraju.

Ludzie zagrożeni biedą lub społecznym wykluczeniem to osoby, których dochody nie przekraczają pewnego minimum lub których nie stać na zakup podstawowych towarów i usług lub które są bezrobotne albo bardzo mało pracują.

W przypadku jednoosobowego gospodarstwa domowego oznaczało to w 2022 r. dochody poniżej 1.336 euro miesięcznie. W przypadku gospodarstwa domowego składającego się z dwóch dorosłych ludzi i dwojga dzieci było to 2.868 euro brutto.

Ludźmi zagrożonymi biedą są też te osoby, których nie stać na przykład na odpowiednie ogrzanie mieszkania, zakup pralki i telefonu czy na jeden wakacyjny wyjazd rocznie.

Dochody poniżej „granicy biedy” osiągało w ubiegłym roku 7,7% mieszkańców Flandrii. 6,1% mieszkańców tej części kraju nie miało w ubiegłym roku pracy lub mało pracowało. Około 3,2% flamandzkiej populacji nie było stać na zakup podstawowych produktów i usług.

W sumie 11,2% mieszkańców Flandrii spełniało w 2022 r. co najmniej jeden warunek kwalifikujący te osoby do kategorii „zagrożonych biedą i społecznym wykluczeniem”.

W skali całego kraju było to 18,7%. Najgorzej pod tym względem wypada Bruksela (aż 38,8% w 2022 r.), a najlepiej właśnie Flandria (11,2%). W Walonii biedą i społecznym wykluczeniem zagrożonych było 25,8% mieszkańców.

20.02.2023 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Po ewakuacji budynku od miesięcy zamieszkiwanego przez dzikich lokatorów, a ulokowanego przy Rue des Palais w Schaerbeek, około 200 eksmitowanych osób spędziło noc na ulicy naprzeciwko Petit Château, czyli centrum przyjmowania uchodźców zarządzanego przez rządową agencję Fedasil.

Byli mieszkańcy budynku – wśród których znajdują się głównie osoby ubiegające się o azyl, którym przysługuje prawo do otrzymania schronienia – dołączyli do około 50 osób już mieszkających wzdłuż kanału. Informację tę ogłosiło stowarzyszenie „Stop the reception crisis”, które zrzesza kilka stowarzyszeń i organizacji praw człowieka.

„Wolontariusze i mieszkańcy okolicy rozdawali koce. Wraz z upływem wieczoru przynoszono także namioty, zwłaszcza po apelu opublikowanym w mediach społecznościowych” – poinformowało stowarzyszenie w czwartek rano, 16 lutego.

Wiele z osób śpiących na ulicy nosiło wydawane przez władze niebieskie opaski, które oznaczały, że ich posiadacze mieli prawo do schronienia w czasie ewakuacji budynku przy Rue de Palais. Innymi słowy, rząd obiecał im zapewnienie noclegu, po opuszczeniu budynku w Schaerbeek, co jednak nie miało ostatecznie miejsca.


Pracownicy socjalni i wolontariusze, którzy byli obecni podczas dwóch dni ewakuacji, potępili „chaotyczne i nieodpowiednie podejście” władz.

17.02.2023 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(kk)