Autorami niektórych są znani współcześni kucharze, inne powstały w oparciu o przepisy znane sprzed dziesiątek czy nawet setek lat. Kookboeken to książki kucharskie.

Samo słowo boek to w języku niderlandzkim książka, a koken to gotować. Słowo kookboek oznacza więc „książkę do gotowania”, czyli książkę kucharską.

Słowo kookboek, podobnie jak samo boek, jest rodzaju nijakiego, a zatem wiąże się z rodzajnikiem określonym het. Mówiąc więc o konkretnej książce kucharskiej, powiemy het kookboek. Liczba mnoga to kookboeken.

Wymowę słowa kookboek znajdziemy między innymi TUTAJ

W książce kucharskiej znajdziemy przepisy (recepten), dzięki którym przygotujemy potrawy (gerechten). Są więc o żywności (voedsel) i gotowaniu (koken), a mówiąc jeszcze inaczej: zawierają wskazówki (aanwijzingen) dotyczące przygotowania (klaarmaken) potraw.

Do przepisów dołączone są przeważnie listy składników (ingrediënten to właśnie składniki). Często w książkach kucharskich mamy rozróżnienie na przystawki (voorgerechten), dania główne (hoofdgerechten) i desery (nagerechten).

Książki kucharskie z podstawowymi przepisami to basiskookboeken, a oparte o różne (modne) diety to dieetboeken. W dzisiejszych czasach popularne są również książki kucharskie wegetariańskie (vegetarische kookboeken) i wegańskie (vegan/veganistische kookboeken).

Dzięki książkom kucharskim możemy poznać różne techniki przygotowywania posiłków (bereidingstechnieken) i techniki gotowania (kooktechnieken), np. smażenie (braden), gotowanie na parze (stomen), grilowanie (grillen).

Więcej słów dnia TUTAJ

10.12.2024 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

W ubiegłym roku port lotniczy w Brukseli obsłużył około 22,2 mln podróżnych. To sporo więcej niż w 2022 r., kiedy ruch lotniczy nadal był mniejszy w związku z koronawirusem.

W 2022 r. z portu lotniczego w Brukseli skorzystało jedynie 18,9 mln podróżnych. Także w skali całej Unii Europejskich liczba pasażerów lotniczych w 2023 r. znacząco się zwiększyła.

Wzrost ten wyniósł aż 19% w skali roku, poinformowało unijne biuro statystyczne Eurostat. W 2022 r. unijne porty obsłużyły „jedynie” 816 mln podróżnych, a w ubiegłym roku już 973 mln.

Najwięcej pasażerów (67 mln) przewinęło się w 2023 r. przez port lotniczy w Paryżu (Roissy-Charles de Gaulle). Na drugim miejscu w tym zestawieniu znalazło się amsterdamskie Schiphol (62 mln), a na trzecim port lotniczy w Madrycie (60 mln).

W pierwszej dziesiątce największych portów lotniczych UE znalazły się też porty we Frankfurcie nad Menem, w Barcelonie, Rzymie, Monachium, Lizbonie, Dublinie oraz lotnisko Paryż-Orly.

Największy polski port lotniczy, czyli warszawski port Chopina jest w tym zestawieniu poza pierwszą dwudziestką. Obsłużył on w ubiegłym roku 18,5 mln pasażerów, czyli o prawie 4 mln mniej niż brukselskie lotnisko.

15.12.2024 Niedziela.BE // fot. Tupungato / Shutterstock.com

(łk)

Sytuacja w belgijskiej branży budowlanej nie jest najlepsza. Pokazują to choćby dane dotyczące liczby bankructw w tym sektorze.

W pierwszych dziewięciu miesiącach tego roku w kraju ze stolicą w Brukseli ogłoszono ponad 1,9 tys. bankructw firm sektora budowlanego. Dane na ten temat udostępnił Belgijski Urząd Statystyczny Statbel.

To rekordowo wiele, czytamy na stronie internetowej flamandzkiego dziennika „Het Laatste Nieuws”. W porównaniu z tym samym okresem roku ubiegłego liczba bankructw w branży budowlanej wzrosła o ponad jedną piątą.

Firmy budowlane częściej bankrutują, bo w Belgii mniej się buduje. Ten rok będzie już trzecim z rzędu, w którym zbudowano w Belgii mniej mieszkań i domów. W tym roku spadek ten wyniesie ponad 7%, wynika z analizy Embuild, organizacji zrzeszającej kilkanaście tysięcy firm branży budowlanej.

Mniejsza liczba rozpoczynanych i kończonych budów to między innymi skutek wyższych kosztów, przekładających się na wyższe ceny nieruchomości mieszkalnych. Materiały budowlane podrożały w ciągu minionych czterech lat średnio aż o 35%, czytamy w „Het Laatste Nieuws”.

Innym czynnikiem są wysokie stopy procentowe. Europejski Bank Centralny podwyższył je około dwa lata temu, by opanować inflację w strefie euro. Inflacja faktycznie spadła, ale koszty pożyczek wzrosły - co boleśnie uderzyło w tych, którzy chcą wziąć kredyt hipoteczny, by sfinansować zakup wymarzonych czterech kątów.

13.12.2024 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Praca po osiągnięciu wieku emerytalnego nie jest w Belgii tak popularna, jak w wielu innych państwach Unii Europejskiej. Jeśli już się ktoś na nią decyduje, to przeważnie nie z powodów wyłącznie finansowych.

Około 13% mieszkańców Unii Europejskiej, którzy w ubiegłym roku osiągnęli wiek emerytalny, pracowało także pół roku po otrzymaniu pierwszej emerytury. Ludzie ci postanowili więc pozostać aktywni na rynku pracy - z różnych powodów.

W Belgii pracujących emerytów jest relatywnie mniej. W przypadku kraju ze stolicą w Brukseli odsetek ten wyniósł w ubiegłym roku 9,4% - wynika z danych udostępnionych na stronie internetowej unijnego biura statystycznego Eurostat.

Praca na emeryturze najpopularniejsza jest w państwach bałtyckich. W Estonii po pół roku od osiągnięciu wieku emerytalnego pracowało wciąż 55% emerytów, a na Łotwie i na Litwie około 44%.

Zupełnie inaczej wyglądało to w Rumunii, gdzie na kontynuowanie pracy zdecydowało się zaledwie 1,7% emerytów. Także w Grecji (4,2%) i w Hiszpanii (4,9%) odsetek ten był niski.

W Polsce pół roku po otrzymaniu pierwszej emerytury pracowało wciąż około 13,1% nowych emerytów. Odsetek ten był zatem w Polsce na poziomie unijnej średniej.

Część emerytów w UE kontynuuje pracę po osiągnięciu wieku emerytalnego na tych samych zasadach, a część na innych (np. pracuje mniej godzin tygodniowo lub na innym stanowisku).

W Belgii spośród 9,4% seniorów kontynuujących pracę po osiągnięciu wieku emerytalnego około 3,9% stanowili ci, którzy pracowali dalej na tych samych zasadach, a 5,5% ci, którzy pracowali już na innych warunkach.

Co skłania ludzi do pracy także na emeryturze? W różnych krajach różnie to wygląda. Większość pracujących emerytów na Cyprze, w Rumunii i w Bułgarii przyznaje, że pracuje, bo jest to w ich przypadkach „konieczne z finansowego powodu”. Mówiąc inaczej: emerytura nie starcza im na godne życie, więc muszą pracować lub przynajmniej dorabiać.

W Polsce powód finansowy jest główną motywacją do kontynuowania pracy dla około 30% pracujących seniorów. W Belgii głównie ze względów finansowych pracuje na emeryturze jedynie 16% tutejszych emerytów.

Wśród belgijskich seniorów dużo częstszą przyczyną kontynuowania aktywności zawodowej po osiągnięciu wieku emerytalnego jest „przyjemność wynikająca z pracy i bycia potrzebnym”. Deklaruje tak około 44% pracujących emerytów w Belgii.

Mówiąc inaczej: belgijscy emeryci najczęściej pracują, bo „lubią”, a na przykład emeryci na Cyprze, w Rumunii i w Bułgarii pracują, bo „muszą”.

Około 13% pracujących belgijskich emerytów za główną motywację do kontynuowania pracy podaje chęć dalszego aktywnego udziału w życiu społecznym, a około 10%, że jest to dla nich „finansowo atrakcyjne” (choć nie „finansowo konieczne”).

Niespełna 7% belgijskich emerytów aktywnych zawodowo pracuje, bo również ich partner lub partnerka pracuje. Nie chcą więc być pod tym względem gorsi i niejako „solidaryzują się” z pracującym partnerem lub partnerką.

W skali całej UE dwa główne powody kontynuowania pracy przez emerytów to „przyjemność z pracy i z bycia produktywnym” (36%) oraz „konieczność finansowa” (29%) - wynika z danych biura Eurostat.

9.12.2024 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)