Ponad dwie trzecie mieszkańców Belgii jest zadowolonych ze swoich relacji z innymi ludźmi. W niektórych grupach społecznych wygląda to jednak dużo gorzej…

Belgijski Urząd Statystyczny Statbel poprosił mieszkańców kraju ze stolicą w Brukseli o ocenę zadowolenia ze swoich relacji z rodziną, przyjaciółmi, znajomymi i sąsiadami. W ankiecie przeprowadzonej w czwartym kwartale ubiegłego roku wzięli udział mieszkańcy Belgii w wieku od 16 do 74 lat.

Uczestnicy badania mogli ocenić swe relacje społeczne i towarzyskie w skali od 0 (fatalne) do 10 (świetne). Osoby, które wybrały ocenę 8, 9 lub 10 uznano za ludzi „zadowolonych ze swoich relacji społecznych”. W skali całego kraju takie osoby stanowiły prawie 69% społeczeństwa.

Najgorzej pod tym względem wypadły osoby trwale niezdolne do pracy zawodowej (np. renciści). Jedynie 37% z nich było zadowolonych z relacji społecznych i towarzyskich. Z kolei wśród ludzi bezrobotnych odsetek ten wyniósł niespełna 52%.

Również miejsce zamieszkania ma znaczenie. Relatywnie najwięcej ludzi zadowolonych ze swoich relacji społecznych i życia towarzyskiego jest w Regionie Stołecznym Brukseli (76%), a najmniej w Walonii (60%), czyli południowej, francuskojęzycznej części kraju.

We Flandrii, czyli południowej, niderlandzkojęzycznej części Belgii odsetek ten wyniósł 72% - wynika z danych udostępnionych na stronie internetowej urzędu Statbel.

26.03.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Czasownik bloeien oznacza kwitnąć, rozkwitać. Używa się go zarówno dosłownie, np. w odniesieniu do kwiatów, jak i metaforycznie.

Zdanie „deze bloemen bloeien in de lente” oznacza, że „te kwiaty kwitną wiosną”. Z kolei w zdaniu „de kunsten in België bloeien” znaczenie jest bardziej metaforyczne, a zdanie to można przetłumaczyć jako „sztuka w Belgii rozkwita”.

Od czasownika bloeien pochodzi rzeczownik bloei, oznaczający kwitnienie, rozkwit. Jeśli coś jest „in volle bloei”, to jest to „w pełnym rozkwicie”. Zdanie „de bloemen staan in volle bloei” przetłumaczymy jako „kwiaty są w pełnym rozkwicie”.

Warto zauważyć, że słowo kwiat (bloem) brzmi w niderlandzkim podobnie do słowa rozkwit (bloei). Jak wymówić słowo bloei, usłyszymy TUTAJ, a słowo bloeien - TUTAJ.

Również słowa bloei można użyć bardziej metaforycznie. Wyrażenie „culturele bloei” oznacza „rozkwit kulturalny”, a jeśli „de economie is in bloei”, to oznacza to, że „gospodarka rozkwita/szybko się rozwija”. Wyrażenie „tot volle bloei komen”, oznacza „dojść do pełnego rozkwitu”, szybko i pięknie się rozwinąć.

W języku niderlandzkim, poza Holandią używanym również we Flandrii, a więc w północnej części Belgii, mamy też słowo bloeitijd. Samo tijd to czas, a więc bloeitijd to dosłownie okres kwitnięcia (np. kwiatów), albo bardziej metaforycznie czas rozkwitu, okres świetności.

Wyrażenie „de bloeitijd van tulpen” to więc „pora kwitnienia tulipanów”, ale „de bloeitijd van Rubens” to już „czas rozkwitu/okres świetności Rubensa” (słynnego flamandzkiego malarza).

Więcej słów dnia

25.03.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Średnio co szósty mieszkaniec Belgii narzeka na własną sytuację finansową. Relatywnie najczęściej na ten problem wskazują ludzie bezrobotni, renciści oraz rodzice samotnie wychowujący dzieci.

Belgijski Urząd Statystyczny Statbel poprosił mieszkańców Belgii w wieku od 16 do 74 lat o ocenę ich własnej sytuacji finansowej w skali od 0 (beznadziejna) do 10 (fantastyczna).

Ankietowanych, którzy wybrali oceny od 0 do 5, uznano za niezadowolonych z własnej sytuacji finansowej. W skali całego kraju takie osoby stanowiły prawie 17% ludzi w wieku od 16 do 74 lat.

Wśród bezrobotnych niezadowolenie ze stanu własnego portfela zadeklarowało aż 39% ankietowanych. Wśród ludzi trwale niezdolnych do pracy i np. pobierających świadczenia rentowe odsetek ten wyniósł 37%, a wśród rodziców samotnie wychowujących dzieci 24%.

Relatywnie często na sytuację finansową wskazują też ludzie mieszkający samotnie (23%) oraz osoby z wykształceniem jedynie podstawowym lub najniższym zawodowym (21%).

Są też zauważalne różnice regionalne. W Walonii, a więc w południowej, francuskojęzycznej części kraju, na stan swoich finansów narzekało w czwartym kwartale ubiegłego roku aż 24% mieszkańców. To dwa razy więcej niż we Flandrii (12%), a więc w północnej, niderlandzkojęzycznej części kraju.

Również w Regionie Stołecznym Brukseli ludzi narzekających na stan domowych finansów jest sporo. Stanowią oni około jedną piątą (20%) populacji stolicy w wieku od 16 do 74 lat.

Kobiety mieszkające w Belgii częściej przyznają się do trudnej sytuacji finansowej niż mężczyźni (17,5% kobiet wobec 15,5% mężczyzn).

Kategorią wiekową z najwyższym odsetkiem mieszkańców narzekających na problemy finansowe jest grupa od 50 do 64 lat (19%). Relatywnie najrzadziej niezadowolenie z własnej sytuacji finansowej wyrażali ludzie w wieku od 18 do 24 lat (13%).

30.03.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Prawie 9% mieszkańców Belgii w wieku od 16 do 74 lat przyznaje, że „zawsze lub przeważnie” odczuwa samotność. Często samotność wiąże się z różnorakimi problemami psychicznymi, ostrzegają psychologowie.

W niektórych grupach społecznych odsetek ludzi narzekających na samotność jest niepokojąco wysoki. Dane na ten temat opublikował Belgijski Urząd Statystyczny Statbel. Pochodziły one z ankiet przeprowadzonych w ostatnim kwartale ubiegłego roku.

Wśród mieszkańców Belgii z problemami zdrowotnymi uniemożliwiającym im aktywność zawodową (czyli np. wśród rencistów) odsetek ludzi „zawsze lub przeważnie” odczuwających samotność wyniósł wtedy aż 21%. To właśnie ta grupa najbardziej doświadcza tego problemu.

Dla porównania: wśród ludzi aktywnych zawodowo oraz wśród emerytów na samotność narzekało 8% ankietowanych, a wśród bezrobotnych niespełna 11%.

Ważna jest też sytuacja rodzinna i mieszkaniowa. Ludzie mieszkający samotnie - jak łatwo przewidzieć - częściej (13%) narzekają na samotność niż np. pary mieszkające razem. Co jednak zastanawiające, pary z dzieckiem lub dziećmi częściej (8%) doświadczają samotności niż pary bez dzieci (6%).

Istnieje też pewne zróżnicowanie regionalne. Najrzadziej na samotność narzekają mieszkańcy gęsto zaludnionego Regionu Stołecznego Brukseli (niespełna 6%), a najczęściej mieszkańcy relatywnie rzadko zaludnionej Walonii (ponad 10%).

Pewne znaczenie ma też poziom wykształcenia. Mieszkańcy Belgii z wykształceniem wyższym rzadziej narzekają na samotność niż ludzie z wykształceniem podstawowym lub zawodowym (8% wobec 11%) - wynika z analizy Statbel.

29.03.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)