W 2024 roku policjanci wystawili niemal 3,8 mln mandatów na łączną kwotę 1,3 mld zł.

To wartości zbliżone do roku poprzedniego, kiedy ukarano kierowców 3,87 mln razy, a suma kar wyniosła 1,286 mld zł. Średnia wysokość mandatu wynosiła niespełna 350 zł, co podważa twierdzenia o masowym piractwie drogowym w Polsce.

Najczęstsze wykroczenia na polskich drogach

W ubiegłym roku policja przeprowadziła ponad 7,5 mln kontroli drogowych. Najczęściej karano kierowców za przekroczenie prędkości – 2,42 mln mandatów, z czego ponad 1,5 mln dotyczyło rejonów przejść dla pieszych.

Inne częste wykroczenia to:

niezapinanie pasów bezpieczeństwa – 154 746 mandatów,
nieprawidłowe zatrzymanie lub postój – 148 690 mandatów,
niesprawność świateł – 138 627 mandatów,
jazda bez świateł – 95 579 mandatów,
nieprawidłowa zmiana pasa ruchu – 55 979 mandatów,
nieustąpienie pierwszeństwa – 45 230 mandatów,
nieprawidłowe wyprzedzanie – 34 896 mandatów,
korzystanie z telefonu podczas jazdy – 31 550 mandatów,
przejazd na czerwonym świetle – 30 011 mandatów.

Piesi również łamią przepisy

Nie tylko kierowcy otrzymują mandaty. W 2024 roku policja ukarała ponad 165 tys. pieszych. Ich najczęstszymi przewinieniami są:

przechodzenie przez jezdnię w miejscach niedozwolonych – 118 114 mandatów,
niestosowanie się do sygnalizacji świetlnej – 19 563 mandatów,
brak elementów odblaskowych – 15 881 mandatów,
chodzenie nieprawidłową stroną drogi – 11 608 mandatów.

W 2024 roku na polskich drogach doszło do 21 528 wypadków, w których zginęło 1881 osób, a 24 825 zostało rannych. Zarejestrowano ponad 388 tys. kolizji.

Na co idą pieniądze z mandatów?

Pieniądze z mandatów zasilają budżet państwa oraz Krajowy Fundusz Drogowy, wspierają budowę i modernizację dróg krajowych, mostów oraz innych obiektów inżynierskich.

Finansują również zakup urządzeń do ważenia pojazdów.

Część wpływów trafia także do Narodowego Funduszu Zdrowia i pośrednio wspiera leczenie osób poszkodowanych w wypadkach drogowych.

26.03.2025 Niedziela.BE // źródło: News4Media // fot. Canva

(sm)

Wczesne wykrycie chorób mocno zwiększa szanse na ich skuteczne leczenie. Niestety Polacy muszą długo czekać na badania.

Jak wynika z badania „Jak chorują Polacy”, przeprowadzonego na zlecenie Nationale-Nederlanden, aż 1/3 społeczeństwa miała styczność z diagnozą poważnej choroby – u siebie, bliskich lub znajomych.

Diagnoza oznacza niekiedy długie miesiące oczekiwania

Aż 10 proc. Polaków usłyszało diagnozę ciężkiej choroby, a kolejne 20 proc. doświadczyło tego wśród bliskich. Czy badania i diagnoza odbyły się sprawnie? W 34 proc. przypadków cały proces trwał około miesiąca, ale aż 24 proc. respondentów czekało na diagnozę nawet rok lub dłużej.

W ciągu życia 82 proc. Polaków miało styczność z diagnostyką – najczęściej wykonywane badania to morfologia (53 proc.), USG (43 proc.) i RTG (24 proc.). Coraz popularniejsze stają się także bardziej zaawansowane metody, w tym tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny, które miało 30 proc. badanych.

Rzeczywistość nie przystaje do potrzeb

Dostanie się do specjalisty wymaga cierpliwości – 1/5 Polaków czeka na wizytę ponad dwa miesiące. Podobnie jest z badaniami diagnostycznymi. Dla 93 proc. respondentów szybka diagnoza jest kluczowa, a 63 proc. obawia się, że długie oczekiwanie sprzyja rozwojowi choroby. Blisko połowa pacjentów zmaga się z bólem i niedogodnościami, a 46 proc. odczuwa stres.

Żeby zwiększyć szanse na prawidłową diagnozę, 54 proc. Polaków konsultuje się z dwoma lub trzema lekarzami – najczęściej z lekarzem rodzinnym i specjalistą. Młodsze pokolenie (tzw. Zetki) częściej szuka dodatkowych opinii – aż 20 proc. z nich konsultuje się z większą liczbą lekarzy.

Prywatna opieka zdrowotna zdaniem Polaków działa lepiej

Pacjenci zdecydowanie lepiej oceniają prywatną opiekę zdrowotną niż publiczną. Aż 60 proc. osób posiadających ubezpieczenie zdrowotne docenia łatwy dostęp do lekarzy i badań, podczas gdy w systemie publicznym taką dostępność dostrzega jedynie 47 proc. respondentów.

Aż 70 proc. Polaków uważa, że ubezpieczenie pozwala na szybszą diagnozę i leczenie w przypadku poważnej choroby. Szczególnie młodsze pokolenie jest gotowe płacić więcej, aby zapewnić sobie lepszą opiekę medyczną.

Zetki są najbardziej krytyczne wobec systemu ochrony zdrowia – czują się słabiej poinformowane o leczeniu i częściej decydują się na powtórzenie badań. Starsze pokolenia odczuwają większą satysfakcję z systemu opieki zdrowotnej.

24.03.2025 Niedziela.BE // źródło: News4Media // fot. Canva

(sm)

Już za niespełna miesiąc Wielkanoc. Ile planujemy na nią wydać? Z deklaracji wynika, że mniej więcej tyle, co w 2024 roku.

O to, ile wydamy na zbliżającą się Wielkanoc, zapytała Polaków pracownia SW Rerearch na zlecenie „Wprost”. Co wynika z tego sondażu?

27,7 proc. uczestników badania – od 300 do 500 zł,
22,4 proc. – od 500 do 1000 zł,
17 proc. – od 100 do 300 zł,
4 proc. – mniej niż 100 zł.

Wielkanocnych wydatków nie zaplanowało jeszcze 16 proc. ankietowanych, a 2,8 proc. nie obchodzi tych świąt.

Wydatki od 300 do 500 zł najczęściej wybierały osoby zarabiające od 3 do 5 tys. zł netto. W tej grupie znaleźli się także:

mieszkańcy wsi (31,2 proc.),
osoby w wieku 35-49 lat (31 proc.),
osoby z wykształceniem średnim (30,8 proc.).

24.03.2025 Niedziela.BE // źródło: News4Media // fot. Canva

(sm)

Ministra klimatu i środowiska nie wyklucza, że prąd może stanieć. Jeśli jednak taryfy nie spadną, to rząd podejmie decyzję w sprawie mrożenia cen.

Po 1 października nowe taryfy dla gospodarstw domowych mogą spaść – powiedziała w rozmowie z „Rzeczpospolitą” Paulina Hennig-Kloska, szefowa MKiŚ.

Przedstawiciele spółek mówią o obniżce o ponad 120 złotych

Przypomnijmy, że do końca września tego roku ceny prądu dla gospodarstw domowych są zamrożone na poziomie 500 zł za MWh. W ocenie Hennig-Kloski jest jednak spora przestrzeń…

– …do obniżenia cen energii elektrycznej już poprzez same taryfy, które zatwierdza prezes URE. Po 1 października nowe taryfy dla gospodarstw domowych mogą znacząco spaść – powiedziała dziennikowi.

Jak to możliwe? – Dzisiaj w taryfie to ok. 623 zł za MWh. Cena mrożona do końca września wynosi 500 zł za MWh. Jeśli spółki energetyczne obniżą taryfy do około 500 zł za MWh, nie będzie konieczności dalszego mrożenia – wyjaśniła.

I dodała, że sami przedstawiciele spółek, z którymi rozmawia, uważają, że ceny energii mogą zostać obniżone o ponad 120 zł za MWh.

Kolejny przegląd taryf odbędzie się w kwietniu

A jeśli nie dojdzie do prognozowanego spadku taryf? To wtedy rząd rozważy dalsze mrożenie cen energii. Bo – jak podkreśliła – celem jest to, żeby taryfy „zeszły poniżej ceny maksymalnej z ustawy”.

– Musimy łagodnie wyjść z mrożenia cen, by nie pobudzało to inflacji i nie podnosiło rachunków. W kwietniu mamy zaplanowany następny przegląd taryf, po nim rząd podejmie decyzję, co dalej – zapowiedziała pod koniec lutego szefowa resortu klimatu i środowiska.

24.09.2025 Niedziela.BE // źródło: News4Media // fot. Canva

(sm)